کدام فناوری برای بیش از 3 میلیارد نفر 80 درصد ساعات بیداری آنها در روز مفید است؟ وب 2.0. این فناوری که بین سال‌های 1999 و 2004 توسط اوریلی و دیگران توسعه یافت، صفحات وب راکد دسک‌تاپ را که برای مصرف اطلاعات طراحی شده بودند، ارتقا داد و خدماتی مانند فیس‌بوک، اینستاگرام، اوبر و Airbnb را ایجاد کرد که سرورهای آن‌ها تجربیات و کاربر گران قیمت و تعاملی را برای ما به ارمغان آوردند. -محتوای تولید شده تلفن های همراه، خدمات ابری و شبکه های اجتماعی عناصر اصلی ظهور وب 2.0 بوده اند. در این مقاله ارزشمند قصد داریم به بررسی تاریخچه پیدایش وب 3.0 و اهمیت آن در دنیای امروز بپردازیم. در ادامه با وبلاگ تایپگرافی همراه باشید.

وب ۳ (Web 3.0) چیست؟

وب 3.0 ایده ای برای مفاهیمی مانند؛ تمرکززدایی از فناوری های بلاک چین و اقتصاد مبتنی بر توکن پیروی می کند. اصطلاح وب 3.0 در سال 2014 توسط گاوین وود، یکی از بنیانگذاران اتریوم ابداع شد و این ایده در سال 2021 مورد توجه علاقه مندان به ارزهای دیجیتال و شرکت های بزرگ فناوری قرار گرفت.

وب 2.0 و گسترش اینترنت

عرضه آیفون در سال 2007 و ساده شدن دسترسی به اینترنت موبایل به طور چشمگیری تعداد کاربران و میزان استفاده از وب را افزایش داد. ما از اینترنت Dial-up که فقط چند ساعت در روز و فقط روی دسکتاپ به آن دسترسی داشتیم، به حالت "همیشه متصل به اینترنت" منتقل شده ایم. اکنون مرورگرهای وب، برنامه های موبایل و اعلان های شخصی همه در جیب مردم بود. قبل از راه اندازی MySpace و سپس فیس بوک در سال 2004، اینترنت فضای تاریک و ناشناخته ای داشت.

شبکه های اجتماعی کاربران را به انجام رفتارهای خوب و تولید محتوا تشویق می کنند، مانند نوشتن نظرات و پیشنهادات، متقاعد کردن ما برای به اشتراک گذاشتن عکس های خود با گروه های خاصی از دوستان، اجاره دادن خانه هایمان به مسافران ناشناس در AirBNB، و حتی سوار شدن در ماشین های غریبه در اوبر. (Uber) تشویق کنید. خدمات ابری تولید و نگهداری صفحات وب و برنامه های کاربردی را کالایی کرده است، با ارائه دهندگان خدمات ابری مقادیر زیادی سخت افزار تولید شده برای رایانه های شخصی را در مراکز داده های متعدد و وسیعی که در سراسر جهان قرار دارند، جمع آوری می کنند.

این موضوع باعث شده تا شرکت ها به جای خرید و حفظ زیرساخت های گران قیمت و اختصاصی خود، به سمت اجاره و استفاده از فضای ذخیره سازی و قدرت رایانش ابری بروند. اکنون، میلیون‌ها کارآفرین می‌توانند از منابع کم‌هزینه‌ای بهره ببرند که با رشد کسب‌وکارشان رشد می‌کنند.

ویژگی های وب 3.0

همانطور که موج وب 2.0 به شکوفایی خود ادامه می دهد، اولین نشانه های یک تغییر پارادایم بزرگ در برنامه های کاربردی اینترنتی به نام وب 3.0 را مشاهده می کنیم. شاید باورش سخت باشد، اما وب 3.0 یا وب معنایی - که توسط تیم برنرز لی، مخترع اصلی وب اختراع شد - پایه مخرب تری دارد. طبیعتی که به مرور زمان همه چیز را زیر سایه خود پنهان می کند. وب 3.0 جهشی به سوی یک شبکه باز، بدون واسطه و بدون مجوز (عمومی) است.

Open Network: به این معنی که از نرم افزار بازی متنی ساخته شده توسط یک جامعه باز و در دسترس از توسعه دهندگان ساخته شده است.
بدون نیاز به واسطه: به روشی که شبکه به کاربران اجازه می دهد تا بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد با یکدیگر به صورت عمومی یا خصوصی تعامل داشته باشند.
Permissionless: این بدان معناست که هر کسی، اعم از کاربر یا تامین کننده، می تواند بدون اجازه یک نهاد حاکم در شبکه شرکت کند.
در واقع می توان گفت که نتیجه نهایی این شبکه باز، رفع نیاز به واسطه و بدون مجوز ایجاد کسب و کارهای سودآور برای کارآفرینان، ارائه دهندگان خدمات و محتوا در حوزه هایی مانند سلامت، غذا، مالی و پایداری منابع است. در میان مشکلات جهان آنها امروز کار می کنند.

دستاوردهای وب 3.0

فناوری وب 2.0 با ظهور تلفن های همراه، شبکه های اجتماعی و خدمات ابری توسعه یافت، اما وب 3.0 بر روی سه لایه جدید از نوآوری های تکنولوژیکی ساخته شده است: محاسبات لبه (فناوری که جایگزین رایانش ابری می شود)، شبکه های داده غیرمتمرکز و فناوری زنجیره بلوکی. و هوش مصنوعی در حالی که در وب 2.0، مراکز داده جایگزین رایانه های شخصی شدند. حرکت به سمت وب 3.0 توزیع داده ها را غیرمتمرکز کرده است که گویی در دستان ما است. پیش‌بینی می‌شود پایگاه‌های داده سنتی بزرگ با مقادیر عظیمی از منابع محاسباتی قدرتمند در کنار تلفن‌های همراه، رایانه‌ها، لوازم خانگی، حسگرها و وسایل نقلیه پراکنده در سراسر جهان، در سال 2025 نسبت به سال 2010، 160 برابر بیشتر داده تولید و مصرف کنند.

در وب 3.0، کاربران از اطلاعات خود محافظت می کنند

شبکه‌های داده غیرمتمرکز به تولیدکنندگان خود - از داده‌های سلامت شخصی یک فرد گرفته تا داده‌های محصول کشاورزی یا عملکرد خودرو و داده‌های مکان - امکان می‌دهند تا داده‌های خود را بدون از دست دادن کنترل مالکیت، دست کشیدن از حریم خصوصی یا تکیه بر واسطه‌ها به اشتراک بگذارند. فروش یا معامله به شخص ثالث. به این ترتیب، شبکه های داده غیرمتمرکز می توانند تمام تولیدکنندگان کوچک داده را وارد این فناوری کنند. هوش مصنوعی و الگوریتم‌های یادگیری ماشین به اندازه‌ای قدرتمند شده‌اند که می‌توانند پیش‌بینی‌ها و اقدامات مفید و گاهی نجات‌دهنده را انجام دهند.

زمانی که این الگوریتم‌ها بر ساختار داده‌های غیرمتمرکز جدید و دسترسی به انبوهی از داده‌ها قرار می‌گیرند که غول‌های فناوری امروزی به آن غبطه می‌خورند، آنها به تولید برنامه‌های کاربردی‌تر از تبلیغات آنلاین و در زمینه‌هایی مانند طراحی دارو و مدل سازی آب و هوا . وب 3.0 آینده ای را فراهم می کند که در آن کاربران و ماشین های توزیع شده قادر به تعامل با داده ها، ارزش ها و سایر طرف های مقابل از طریق بستر شبکه های همتا به همتا بدون نیاز به اشخاص ثالث هستند. در نتیجه: موج بعدی وب از ترکیبی از محاسبات انسان محور و حریم خصوصی بافته خواهد شد.

نقش وب 3.0 در آینده جهان چیست؟

تا به حال چیزهای زیادی در مورد فناوری های آینده گفته ایم، اما وب 3.0 چه تغییری در آینده مردم و کل جامعه ایجاد خواهد کرد؟ چگونه می تواند تأثیری حتی بیشتر از برنامه های امروزی برای خانواده ها، مشاغل و دولت ها داشته باشد؟ بسیاری از متفکران بر این باورند که ویژگی‌ای که نوع انسان را از سایر موجودات متمایز می‌کند، توانایی ما در سازماندهی خود به سوی یک هدف مشترک است. بنابراین، بازگشت به گذشته و مرور تاریخچه تکامل چهار مرحله ای توسعه اجتماعی و فناوری بشر می تواند بسیار آموزنده باشد:

در روستاها و روستاها، مردم اموال و اطلاعات خود را با افراد آشنا مبادله می کردند. این معامله به محل زندگی و نزدیکی جغرافیایی آنها بستگی داشت. به دلیل مقیاس کوچک، افراد جامعه معمولاً مشاغل متعددی مانند کشاورزی، آتش نشانی، دامداری و غیره داشتند. در نتیجه، معاملات بر غذا، امنیت، و اوقات فراغت متمرکز بود، با هماهنگی کمی فراتر از خانواده هایی که عمدتاً خود حمایت می کردند.

مشاغل و دارایی های بیشتری در شهرها وجود دارد. تأسیس شرکت های تخصصی جدید، حسابداری در سطح تجاری و اتکا به دیگران برای تأمین مابقی کالاها و خدمات مورد نیاز ساکنان شهر از نظر اقتصادی امکان پذیر شد. در حالی که برخی محدودیت‌های جغرافیایی پابرجا بودند، زمین بازی فضایی بزرگ‌تر و تراکم جمعیت بالاتر منجر به هماهنگی بسیار بیشتر مهارت‌ها در بین افراد شد. به لطف Web 1.0 و Web 2.0 و از طریق واسطه های مورد اعتماد، افراد و کسب و کارها می توانستند ارزش، اطلاعات و همکاری با طرف های متقابل جغرافیایی پراکنده ای که لزوماً آنها را نمی شناختند، مبادله کنند.

این دو فناوری هزینه و تاخیر برای انجام کارها را کاهش دادند و با افزایش مقیاس ارتباطات مردم، بسیاری از شرکت های جهانی شروع به ظهور کردند. از فیس‌بوک گرفته تا eBay گرفته تا Airbnb، اینترنت امروزی هماهنگی جهانی را از طریق سیستمی از واسطه‌ها تسهیل می‌کند و لایه‌ای از اعتماد اجتماعی دیجیتال را فراهم می‌کند که غریبه‌ها را قادر می‌سازد تا با یکدیگر تعامل داشته باشند. خوشبختانه یا متأسفانه ما با این فناوری ها درگیر هستیم. به طوری که هر حساب فضای اجتماعی می تواند اثرات مثبت و منفی بر روی کسب و کار شما داشته باشد.

در همین حال، زنان، مردان، ماشین‌ها و شرکت‌ها می‌توانند ارزش و اطلاعات را با شرکای جهانی که نمی‌شناسند یا به آنها اعتماد ندارند، بدون استفاده از یک واسطه با استفاده از Web 3.0 مبادله کنند. مهمترین تغییر ایجاد شده توسط وب 3.0 کاهش سطح اعتماد مورد نیاز برای هماهنگی جهانی است. این بدان معناست که به جای اعتماد به یک عضو یا تلاش برای جلب اعتماد خارجی، به تمام اجزای شبکه اعتماد می کنیم.

به بیان ساده، دامنه تعاملات انسانی و سایر موارد در وب 3.0 آنقدر زیاد است که در ذهن انسان نمی گنجد. نکته این است که این تعاملات با طیف وسیع تری از افراد بالقوه، پرداخت های یکپارچه، جریان های اطلاعات غنی تر و انتقال داده های قابل اعتماد خواهد بود. وب 3.0 به ما امکان می دهد بدون پرداخت هزینه با هر شخص یا رایانه ای در کره زمین ارتباط برقرار کنیم. از فروشگاه های جهانی گرفته تا سازمان های غیرمتمرکز و بازارهای مستقل داده ها باید از این فناوری استفاده کنند.

نتیجه

وب 3.0 تأثیرات گسترده ای فراتر از کاربرد آن در حوزه ارزهای دیجیتال خواهد داشت. این فناوری جدید به صورت رمزنگاری داده‌های افراد، شرکت‌ها و ماشین‌ها را با الگوریتم‌های یادگیری ماشینی کارآمد به هم متصل می‌کند و به لطف تعاملات جهانی گسترده طرف‌های مقابل موجود، بازارهای اساسی جدید و مدل‌های تجاری مرتبط ایجاد می‌کند.

منبع: cointelegraph